Teatr mój widzę

reżyseria: Luke Perceval, teatr: Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie Fotografia pochodzi ze strony internetowej festiwalu Boska Komedia. Niestety nie znalazłam informacji o jej autorze. Każdy widz powinien choć raz w swoim teatralnym życiu tego doświadczyć. Tego, czyli stanu, w którym cały świat przestaje istnieć i liczy się tylko to, co widzimy na scenie. Nawet więcej - sytuacji, w której spektakl chwyta nas i wciąga do swojego wnętrza, przez co czujemy

reżyseria: Piotr Sieklucki, teatr: Teatr Nowy Proxima w Krakowie Fotografię znalazłam na profilu Teatru Nowego Proxima na Instagramie. Najbardziej znienawidzonym rodzajem pytań są dla mnie te o ulubioną książkę, film, malarza, obraz, piosenkarza itd. Mam bowiem świadomość, że podobne wybory są niesamowicie nietrwałe — co z tego, że dziś wskażę tego artystę lub taką lekturę, skoro wkrótce poznam dziesiątki nowych i to, co zaledwie parę tygodni wcześniej uważałam za najlepsze,

reżyseria: Marcin Liber, teatr: Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie Fotografia została wykonana przez Joannę Siwiec i Bartka Barczyka. Około pół roku temu miałam okazję obejrzeć spektakl Straszny dwór w reżyserii Anny Obszańskiei.  W chwili oglądania sztuka podobała mi się, jednak nie sądziłam, że zostanie ze mną na aż tak długo i że będzie mnie... Aż tak mocno uwierać. Ponieważ wystawiany na deskach Narodowego Starego Teatru „Straszny dwór”, mimo zakończenia, które te